Wetenschappelijke naam
Buxus sempervirens
Nederlandse naam
Buxus
Herkomst | Middellandse zeegebied, Klein-Azie
Locatie |
overal om graven
Aantal in het arboretum | vele
Plantjaar |
Aantal in het arboretum | vele
Plantjaar |
Al sinds honderden jaren in gebruik voor het maken van wintergroene hagen en voor het maken van allerlei snoeivormen. Wanneer niet gesnoeid, gaat de Buxus tot enkele meters hoogte zijn gang. Bloei: onopvallend geelgroen; april; eenhuizig (individuele bloemen zijn mannelijk of vrouwelijk, maar beide geslachten kunnen worden gevonden op dezelfde plant). Alle delen van de plant zijn giftig – vooral de bladeren en bast. Het hout is hard, fijnkorrelig en zwaar en hoewel de takken vrij klein zijn, is het hout geliefd vanwege zijn hardheid – het is tweemaal zo hard als eikenhout.