Deze soort kwam naar Europa via de VS rond 1894. Hoogte: 6- 8 m. Een van de weinige winterbloeiers. Vaak begint hij al in november te bloeien, en dat kan tot maart/april doorgaan. Brede, open kroon; lichtroze, bijna witte bloemen zijn kleiner dan die van voorjaarsbloeiende sierkersen. Bij vorst stopt hij even met bloeien. Na de vorstperiode ontwikkelen zich weer nieuwe bloemknoppen. Het blad (7,5 cm, scherp getand) is groen met een herfstverkleuring naar geel/ geeloranje. De naam subhirtella verwijst naar het Latijnse woord ‘hirtus’, dat harig (het blad en het jonge hout) betekent.