Prunus dulcis is een grote, meerstammige struik tot een kleine boom die niet veel hoger dan 10 m zal worden. De gladde groene twijgen zijn aan de zonzijde purperbruin, oudere twijgen kleuren geheel purperbruin. De bast is steeds glad en alleen bij oudere bomen aan de basis gegroefd. De bladeren hebben een gezaagde bladrand en lang toegespitste top. Ze zijn aan beide zijden glanzend groen. De bloemen, die alleen staan of in paren, openen voordat het blad uitloopt. De afzonderlijke bloemen zijn 3-5 cm groot, komvormig en (licht)roze bij openen. Na enige dagen verbloeien ze lichter en bij uitbloeien zijn ze vrijwel wit. Ze worden gevolgd door circa 5 cm grote, afgeplat eivormige steenvruchten. De pit is de welbekende, eetbare amandel.  Amandelen worden wereldwijd op zeer grote schaal commercieel gekweekt. Prunus dulcis vraagt een voldoende vochtige, maar wel goed gedraineerde bodem. Als daaraan wordt voldaan groeit de boom op iedere grondsoort, ook op kalkrijke grond. Prunus dulcis verdraagt veel warmte en zon, reden waarom de amandelteelt voornamelijk plaatsvindt in gebieden met een mediterraan klimaat. (bron v.d. Berk)