Deze soort is pas sinds 1980 in cultuur. Komt aan zijn naam door de manier waarom de bloemen op de stelen zijn gerangschikt: in trossen van elk zeven bloemen. Wanneer de bloemblaadjes vallen in oktober, volgt er nog een mooier schouwspel. De kelkblaadjes aan de basis van de bloemen blijven niet alleen bestaan, ze worden ook paarsrood naarmate de zaden rijpen. Hoogte: 4-7 m. Schors en takken afschilferend; geelbruin tot bruin. Blad: tegenoverstaand; langwerpig, eirond; 3 hoofdnerven; 8-16 cm. Bloei: september; wit; in losse trossen met kleine bloempjes; zoetgeurend; bijentrekker bij uitstek. Vrucht: langwerpige, kleine doosvrucht, met aanblijvende paarsrode kelk.