Plant gedijt prima op schrale gronden; slaat voedsel en vocht op in de wortels. Uitbundige bloei na een droge, strenge winter. Deze soort is voor het eerst beschreven door de Fransman J.B.A.P. Monnet de la Marck (1744-1829). Hoogte: tot 6 m. Blad: samengesteld; van licht- tot donkergroen. Bloei: halverwege voorjaar tot begin zomer; bleekgeel in losse trossen. Vrucht: in de herfst geelachtige, lange peulen. Andere planten in de buurt zullen beter groeien, vanwege de nitrogeenbindende werking van de erwtenstruik.