De opvallende groene twijgen zijn in de winter al heel aantrekkelijk om te zien. Vanaf de zomer zijn ze afgeladen vol met witte bloempjes die omgeven zijn door paarsrode schutbladeren, die bij dit ras donkerder zijn dan de soort. De takken worden dan zo zwaar dat ze sierlijk overhangen. Bij groeizaam weer verschijnen dan als toegift nog de purperrode bessen, die graag door kippen en fazanten gegeten worden.