Mammoetboom – Sequoia(dendron)

Mammoetbomen. 

Sequoia  sempervirens vak 1 (1)

Sequoia sempervirens

Mammoetbomen worden ingedeeld in twee geslachten, nl Sequoiadendron en Sequoia, ooit beide benaamd als Sequoiadendron. De mammoetboom of reuzensequoia heet nu Sequoiadendron giganteum en de kustmammoetboom heet Sequoia sempervirens. De oude naam voor Sequoiadendron giganteum is Sequoia gigantea, samen worden ze de ‘Redwoods’ genoemd vanwege de rode bast die ze beide hebben. Toch zijn ze niet moeilijk te onderscheiden, de Sequoia heeft een platte naald, zoals een Taxus, en de Sequoiadendron heeft een priemvormige naald, zoals een Cryptomeria.
Ook het silhouet is wezenlijk verschillend. Sequadendron giganteum is strak piramidaal terwijl de Seqouia sempervirens een slordige zuil is. Alleen op leeftijd lijken ze op afstand op elkaar al blijven de naalden duidelijk verschillend.
De hoogste boom ter wereld is een kustmammoetboom, (Sequoia sempervirens) en staat in het Redwood National Park aan de westkust van de Verenigde staten. Deze is drie meter hoger als onze Domtoren. In Nederland kennen we geen bomen van die hoogte, bomen stoppen met de lengtegroei als ze ongeveer 25 meter hoog zijn door de klimaatomstandigheden op die hoogte, al kennen we in Nederland wel Mammoetbomen van ongeveer 40 meter.
Sequoia sempervirens heeft ooit ook massaal in Europa gegroeid, alle bruinkool in de bodem van Europa is afkomstig van de kustmammoetboom. Thans komt de Sequoia sempervirens alleen van nature voor in een lange smalle strook langs de westkust van de Verenigde Staten.
De Reuzensequoia heeft een veel groter verspreidingsgebied en kan zeer hoge leeftijd bereiken, de oudste op aarde wordt geschat op 3200 jaar. Sequoiadendron worden ook veel dikker, een 83 meter hoge Mammoetboom met een omtrek van 31 meter (26 m op borsthoogte). heeft in Amerika de naam ‘Geranal Sherman’ gekregen. Sequoiadendron giganteum heeft een dikke zachte schors en staat daarom ook wel bekend als knuffelboom of boxboom. De schors is zo isolerend dat Sequoiadendron bosbranden kan overleven, zaden ontkiemen in de natuur beter na een bosbrand. Sequoiadendron giganteum is een mooie boom die in het Nederlandse klimaat uitstekend gedijt. Seqouia sempervirens is vorstgevoelig, op beschutte plekken is hij wel toepasbaar.
Sequoia en Seqoiadendron zijn genoemd naar Sequoyah, een halfbloed Cherokee-indiaan. Deze indiaan ontwikkelde begin 1800 een Indiaans schrift om de Cherokee van een toekomst te voorzien.
Beide wintergroene coniferen zijn lid van de moerascypressenfamilie (Taxodiaceae) samen met o.a. de bladverliezende Taxodium (moerascyres) en de veel aangeplante bladverliezende Metasequoia (‘t Fossiel).
Voor zover wij weten is er nog nooit Sequoiadendron gestorven door een natuurlijke oorzaak.

 

Maarten H. van Atten, dendroloog