Bomentroost

Bomentroost

De meeste bomen zullen ons hier overleven
tot ook hun ruisen in de eeuwigheid verstomt
en zij hun troost voor iedereen die na ons komt
onder hetzelfde juk, niet langer kunnen geven.

Dichter en schrijver Jan Boerstoel schreef deze beginzinnen een aantal jaren geleden. Het gedicht prijkt sindsdien op de homepage van De Nieuwe Ooster. ‘Schrijf een gedicht over De Nieuwe Ooster’ was destijds de opdracht, ‘en bedenk zelf maar wat voor u de essentie is van deze plek’. Nieuwsgierig opende ik de envelop en las het gedicht. De tranen sprongen in mijn ogen. Zo was het en niet anders. Die honderden bomen in dat prachtige gedenkpark overladen doden en levenden met alles wat ze in zich hebben. De mooiste kleuren, het fraaiste blad, bijzondere bloeiwijzen, grillige takken, een fascinerende bast. Elk met een eigen, waarachtig verhaal. De bomen geven belangeloos troost, jaar in, jaar uit, zonder iets terug te vragen, behalve wat liefdevol onderhoud af en toe.

Daarvoor is tijd en geld nodig. Dat was de belangrijkste reden om in 2008 Stichting Arboretum De Nieuwe Ooster op te richten. Dankzij de inzet van enthousiaste vrijwilligers, donateurs, sponsors en medewerkers zag dat kleine geplante zaadje van toen kans om in tien jaar uit te groeien tot een enorme boom. Al snel kwam er een jaarlijks uitje, een van de eerste was naar een arboretum in Wageningen. Daar bleek achter die prachtige natuur ook een andere werkelijkheid te schuilen. Het arboretum verkeerde in zwaar weer, net als vele andere in Nederland. Niet meer passend in een bestemmingsplan moeten zij niet zelden hun deuren sluiten. Zo niet Arboretum De Nieuwe Ooster! Want dat is gevestigd op een plaats, die je niet gemakkelijk kan opofferen aan een nieuwbouwwijk of snelweg. Hier overheerst het gevoel gelukkig het verstand.

Zeker, de meeste bomen zullen ons overleven: boompje groot, plantertje dood. Maar dat betekent niet dat de bomen zonder ons kunnen. Alles van waarde is immers weerloos. Daarom: moge Arboretum De Nieuwe Ooster de leeftijd van de bomen op zijn minst evenaren. Moge het – tot in de eeuwigheid – dik aanblijven tussen de bomen en ons!

Marie-Louise Meuris
Erelid Arboretum De Nieuwe Ooster
Directeur De Nieuwe Ooster 1997-2014